مسافر پیاده

دنیای بزرگِ تصورهای دیروزم،حالا پیش چشم‌هایم هی کوچک و کوچک تر می‌شود وقتی که می‌بینم یک ویروس تاجدار می‌تواند از یک سوی دنیا به راحتی به سوی دیگر آن منتقل شود.
وقتی در برابر این انتقال،دیگر فلات‌ها،قاره‌ها، اقیانوس‌ها و جنگل‌ها به عظمت دیروزشان نیستند.
وقتی که دیگر،دورها،چندان هم دور نیستند.
روی زمینی به این کوچکی،جزئی ترین اتفاقات و رفتارهای زندگی یک نفر می‌تواند روی اتفاقات و رفتارهای زندگی انسان‌هایی دیگر در فاصله‌های دور از او تاثیر بگذارد.
زندگی آدم‌ها به راستی همواره به هم متصل و برخوردارِ از نوعی اشتراک است.
گویی که زندگی هیچکس تنها در انحصار خودش نیست...