مسافر پیاده

من در به جای آوردن مناسک تجسم خلاق استادم،یک حرفه‌‌‌ای به تمام معنام.من در عالم رویا به بسیاری از آرزوهایم رسیده ام.

اما می‌دانید؟تجسم خلاق به تنهایی کافی نیست.به قول شاعر:سرشارم از خیال ولی این کفاف نیست .

فکر می‌کنم هرچه بیشتر در دورِ نوشتن از رویاها بیافتم،بیشتر از آن دور می‌شوم.حتی روانشناسان انگیزشی هم توصیه می‌کنند تجسم خلاق را زیادی کش ندهید.

بنابراین در برابر خودم می‌ایستم و می‌روم از پی تلاشِ بیشتر.

زین پس اگر توانستم،کمتر به وبلاگ سر می‌زنم و اگر هم که نه لااقل دیگر از رویاهای خالی خالی چیزی نخواهم نوشت.